2 weken gereisd en nu weer terug bij af --> Sydney

GELUKKIG NIEUWJAAR!!!!

Om maar eens mee te beginnen.. Heeft iedereen al goede voornemens zitten maken? Ik wel:
1# Terug naar Nederland voor het eind van het jaar (zeer waarschijnlijk voor 21 mei)
2# Beginnen met studeren..
Anders komt er niks meer van, want ik zou wel ongelofelijk graag hier willen blijven en lekker blijven werken, reizen en zeilen. Ik verplicht mezelf dusmaar om terug te komen, anders komt er niks meer van studeren ;)

Maargoed, wat heb ik de afgelopen weken gedaan en waar ben ik geweest?

Toen ik mn vorige verslag schreef, was mn plan om met Berta langs de zuidkust naar Sydney te rijden nog een beetje onzeker. Nou, uiteindelijk vertrokken we op maandag 10 dec met 3 vans (=backpacker busje), 6 mensen vanuit Fremantle. Berta en ik in haar van "Bernie", Anna en Asha in "Bob", en Halina en Soren in "Igor". Alle mannelijke vans compenseerden een beetje het feit dat Soren de enige man in t gezelschap was :-P..
Na 2 weken waren we de enorme afstand van 5500 km verder, waarvan 1200 km door de middle-of-nowhere, een aantal wildkampeer ervaringen rijker (of armer, als je meeteld dat we gelijk al de 2e nacht een boete kregen), hadden we gigantische bomen, koala's, kangaroes, net iets te grote spinnen, en de mooiste kustlijn van Oz gezien, hadden we kampvuurtjes gestookt ook al was t ten strengste verboden vanwege de droogte en waren we een paar keer zeiknat geregend, midden in de woestijn!! Lijkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar het regent daar zo weinig dat die regen niet zo heel veel verschil maakt. Wij kregen natuurlijk uitgerekend net die enigste regenbui van het jaar op ons dak!!

Onze route volgde de kust: eerst langs de westkust naar t zuiden via Busselton (waar we om 12u snachts Berta's verjaardag gevierd hebben en gelijk al de 1e nacht wildkampeerden op de parkeerplaats) - Capel (eindelijk Tessa gezien, na 6 maanden proberen elkaar te ontmoeten!) - Augusta en Cape Leeuwin, het meest zuidwestelijke punt van Oz!
Vanaf daar naar t oosten via Pemberton (in een 75 meter hoge boom geklommen..) - voorbij Albany naar Esperance, waar we een dag gebleven zijn om zeehonden, zeeleeuwen en heel veel zeevogels in de Recherche Archipelago te zien, zo'n 100 eilandjes voor de kust vernoemd naar de eerste (franse) ontdekkingsreizigers die hier langskwamen en ankerden.. Ook zaten we in Esperance op een caravanpark, wat betekende dat we eindelijk alle telefoons, camera's en mp3s weer konden opladen, onze kleren konden wassen en eindelijk (!!) weer een douche konden nemen die ook nog heet was! (Ipv niet kunnen douchen voor 4 dagen, of een koude douche te hebben op een parkeerplaats langs het strand!)
Esperance was de laatste grote stad voor de "Nullarbor" - "de boomloze vlakte".. Ofwel: 1200 km geen kip te bekennen, alleen maar lage bush, een benzinepomp elke 200-300km en wat op de kaart aangegeven lijkt te staan als een dorp, is in werkelijkheid een roadhouse met benzinepomp. Na de Nullarbor reden we weer een beetje de bewoonde wereld in, met Port Augusta als 1e grote stad. Daar zijn we voorbij gereden om vervolgens in het schattige kleine dorpje Port Germein te overnachten op een caravanpark met eindelijk weer een douche! Een hele vreemde ervaring om je weer zo ongelofelijk schoon te voelen!!
Toen naar Adelaide, hoofdstad van South Australia, voor een halve dag en weer verder. Op weg naar de Great Ocean Road, de allerspectaculairste kustlijn van Oz, 1 vd hoogtepunten van iedereen's reis door Oz. Maar toen we daar aankwamen regende en waaide het en om 4u smiddags strandden we in Port Campbell vanwege storm. De volgende dag stormde het nog steeds, dus hebben we nog een dag verwaaid rond t kampvuur gezeten. Maar savonds klaarde het op en zijn we ff op en neer gereden naar de 12 Apostels, een groep van rotsformaties die vroeger bij het land hoorden maar nu als grote bakens in zee staan, het hoogtepunt van de GOR. Ongelofelijk prachtig bij zonsondergang en als extraatje zagen we ook nog kleine penguins onder aan de rotsen!! Gelukkig konden we de volgende dag verder en het laatste stuk van deze spectaculaire kustlijn wel zien met een zonnetje erbij. :) En het was idd schitterend! Hoewel ik moet toegeven dat t in de regen ook absoluut gigantisch mooi was!!
We zaten toen vlak voor Melbourne, wat maar goed was ook, want diezelfde avond nog moest Asha haar vlucht terug naar huis hebben vanaf daar. Ik heb zelf de volgende avond (op kerstavond) het groepje verlaten om vanuit Melbourne met de nachtbus naar Sydney te reizen, zodat ik met Kerst weer bij mijn oudtante Annie en haar man Bryan kon zijn. Het echte kerstgevoel was ver te zoeken, maar t was wel heel fijn en gezellig om met kerst toch bij familie te zijn.

Op 2e kerstdag ben ik naar de start van de Sydney-Hobart Yachtrace gaan kijken. Ik heb nog een paar dagen bijgekletst met Jon, een Nederlandse collega van de Leeuwin en heb verder niet zo heel veel meer gedaan totdat op oudejaarsavond de 3 vans met Berta, Anna, Halina en Soren bij mn oudtante voor de deur stonden. We zijn toen met zn allen naar Bradleys Head gegaan, vanwaar we de Harbourbridge en het Operahouse konden zien en uiteraard het wereldberoemde vuurwerk. 10 minuten lang geknetter om 9u savonds, en 12 minuten lang om middernacht. Nou, het was echt heel erg spectaculair en groter dan ik ooit gezien heb. Maar ik moet eerlijk toegeven dat bij mij de 'jaarwisselingfeeling' een stuk groter is als ik een dag lang overal om me heen geknetter hoor en als om middernacht iedereen overal vuurwerk afsteekt, 2u lang achter elkaar, ipv slechts een kwartiertje alleen maar georganiseerd vuurwerk vanaf de brug...

Inmiddels zit ik, na 2 weken bij mn oudtante geweest te zijn, alweer bijna een week in Sydney in hetzelfde hostel als waar ik 7 maanden geleden mn reis begon. Via Jon ben ik terecht gekomen op het tallship Svanen, waar ik eerst een dag meegeholpen heb met onderhoudswerkzaamheden - ik had absoluut niet verwacht dat ik op mn reis door australie nog met schuurpapier in mn handen zou zitten!!! :P - en daarna een paar dagen meegezeild en geholpen heb met de dagtochten die zij doen.

Maandag ga ik op weg naar Melbourne met 2 Nederlandse meiden die ik in t hostel leerde kennen. Een dagje naar Australian Open kijken (ik hou totaal niet van tennis, maar als we er dan toch zijn he?...), paar daagjes in Melbourne rondhangen en dan met de ferry naar Tasmania om daar fruitplukwerk te gaan zoeken.. Beetje geld verdienen en eens kijken of ik t nog 2,5 maand volhou, zodat ik ooit een 2e visum aan kan vragen..

Nou, ik wens iedereen nogmaals een keigoed 2008!! Maak er wat moois van!
Dikke knuffel, Sanne