Neem gerust de tijd ;-)

Zooo veel meegemaakt weer, en in zo'n korte tijd! Dit is mn langste verslag ooit. Ik heb voor jullie leesgemak maar kopjes toegevoegd :-P Bedankt trouwens weer voor de reacties. Het is de laatste tijd nog fijner om berichtjes van t thuisfront te krijgen, omdat t alweer zo dichtbij komt, maar nog net buiten bereik ligt...

MAANDAG & DINSDAG - TAIPEI
Heb nog 2 dagen min of meer lusteloos en verdwaasd in Taipei gezeten. Op maandagmiddag nog eens navraag gedaan naar de verschillende treintickets en uiteindelijk voor NewTaiwan$1706 (~36 euro) een treinpas gekocht voor 20 dagen voor t hele trainsysteem voor de goedkoopste (en langzaamste) treinen. Uiteindelijk dinsdag 'toch maar' vertrokken naar Keelung, de eerstvolgende stad richting t noordoosten. Ik had nergens zin in, maar ik wist dat als ik op pad ging t hoe dan ook toch leuker zou zijn dan wanneer ik in t hostel in Taipei bleef. Ik kon pas 's avonds vertrekken, omdat die langzaamste treinen maar enkele keren per dag gaan. Dus ik heb die dinsdag vooral in t hostel op de bank en achter de computer [was gratis] gehangen met nog steeds een kater van 10 fantastische maanden in Australie. EN van de tequila en t taiwanese bier waarvan ik de avond ervoor genoten had samen met een stel Columbianen, Australiers, een Amerikaan en Taiwanese.

Vlak voor ik ging vroeg de hosteleigenares of ik al een hotel had. Achteraf gezien was dat een groot geluk, want ik had ter plekke in Keelung geen goedkoop hostel of hotel kunnen vinden. Nu kon ik nog op internet een paar hostels opzoeken die zij vervolgens belde om uit te zoeken welke t goedkoopst was. Uiteindelijk bij t hostel bleek t een goedkoop hotel te zijn en betaalde ik NT$700 voor een dubbelbed, eigen badkamer en kabeltv. Prima.. Inmiddels was ik er op t station achter gekomen dat ik ook met de lokale treinen kan, die net zo langzaam zijn, maar veel vaker per dag gaan. Ik had dus veel eerder kunnen vertrekken.. Ach.. shit happens.

WOENSDAG - KEELUNG & SCENIC RAILWAY
Woensdag heb ik 's morgens Keelung verkend en smiddags de trein gepakt naar t zuiden langs de oostkust, geen idee op weg waar naartoe, met als enige plan voor die middag om de Scenic Railway (een toeristentreintje) de bergen in te pakken, de 30m brede en 15m hoge Shihfen watervallen te zien halverwege en t treintje weer terug te pakken. Wat ik precies gedaan heb, doet er eigenlijk niet toe, dat zou veel te veel ruimte in beslag nemen. Want t zijn de ontmoetingen, de mensen die t reizen hier interessant maken.

Ik zat in Noord-Keelung op de bus te wachten nadat ik naar Hesing Island Park geweest was, een strook mooie rotsformaties langs de noordkust. Schuin tegenover de busstop zaten 2 oudere mannen in luie stoelen met hun voeten omhoog te kletsen voor een klein winkeltje. Het schone wasgoed hing buiten te drogen, zoals overal hier. Een kwartier later stapt een van de mannen op zn fiets en de ander strompelt terug t winkeltje in. De mensen leven hier zo lokaal! Er is niets anders op de wereld dan dat kleine winkeltje en een gesprek met een vriend in een buitenwijk van een vrij kleine en onbekende stad in een land waarvan de mensen in Europa nog niet eens bedacht hebben dat t een leuk vakantieland zou kunnen zijn.
Hetzelfde geldt voor de vismarkt 200 meter verderop aan de kade. De vis komt rechtstreeks uit de zee, en gaat van de kleine vissersbootjes recht de markt op. Op de vismarkt in Dasi, waar ik woensdagnacht uiteindelijk terechtkwam, zag ik een man zelfs de vis nog sorteren vanuit zijn grote mand in kleinere manden.

WOENSDAGAVOND - SANDIAOLING
Naar Dasi omdat dat een topspot voor surfen scheen te zijn en omdat volgens mijn Rough Guide de surfshops ook goedkope slaapplaats aanboden. Op t station van Shihfen, waar ik nadat ik naar de waterval geweesd was 1,5u moest wachten op de volgende trein, had ik toen t begon te schemeren uitgezocht waar ik naartoe kon en toen bij t loket gevraagd of ik even mocht bellen. Mn bed in Dasi, waar ik pas om 10u 's avonds aan zou komen, was dus geboekt. Gelukkig, want ik had niet rustig gezeten als dat niet t geval was geweesd. Ik moest nl in Sandiaoling, waar ik van t toeristentreintje weer moest overstappen op een gewone trein, ook nog 1,5u wachten.

Sandiaoling is een klein pest stationnetje waar 1x in 1,5u een trein stopt, maar er elk kwartier 2 zo snel voorbij razen dat je er kippenvel van krijgt. Het was inmiddels donker, het begon kouder te worden, ik was moe en voelde me klein en eenzaam. Toch zijn dit uiteindelijk de mooie momenten die ik me waarschijnlijk later herinner. Want hier kom je dan weer zo'n interessant persoon tegen. Hoewel ik voor hem ws interessanter was. Beeld je in: t is half 9 's avonds, je bent nog aan t werk achter je loket op dat kleine stationnetje waar geen donder te beleven is en er stapt een Westerse jonge reiziger uit de trein. Dat moet hilarisch geweesd zijn voor hem. Op een gegeven moment kwam ie naar me toe met 4 heel simpele papieren in-elkaar-zet lampionnetjes met lintjes eraan en ging helemaal voordoen hoe je t ene randje tegen t andere randje aan moest plakken. Hij maakte ook nog duidelijk dat ik de 4e niet in elkaar moest zetten en kon gebruiken als voorbeeld om thuis er meer van te maken, zo klein of groot als ik wilde. Daar moet ik bij zeggen dat hij totaal geen Engels sprak. Later bood ie me ook nog eten en koffie aan. Dat heb ik, zo beleefd als met 2 woorden Chinees en 3 woorden Engels maar kon, toch maar afgeslagen. Maar dat soort dingen maken t wachten toch een stuk aangenamer.

DASI - DONDERDAG & VRIJDAGOCHTEND
Maargoed, Dasi dus, een erg klein dorpje met een mooie baai (Honeymoon Bay). Ik was van plan om een ochtend te surfen en dan weer verder te gaan. Uiteindelijk heb ik 1,5 dag prive surfles gehad van de surfshop eigenaar, die ook maar een paar woorden Engels sprak en telkens zijn vriend belde die wel engels sprak om de communicatie iets makkelijker te maken. Achter op zijn scooter de 1e ochtend t dorp in geweesd voor typisch Taiwanees ontbijt (geen idee wat t was, maar t was lekker), later met dezelfde scooter de berg (Eagle Mountain, idd 2 arenden gezien ;-P) op en 20 minuten gelopen naar de top (omdat we moesten wachten tot laag tij voor de surf en omdat t uitzicht over de baai en Turtle Island "beautiful" was). Naar de vismarkt geweesd voor lunch, naar een dorp verderop voor avondeten en naar de supermarkt. De 1e echte supermarkt die ik hier gezien heb, hoewel die meer een combinatie was van supermarkt, tuincentrum, doe-het-zelf-zaak en warenhuis... Meestal haal ik namelijk eten bij kleine stalletjes, kleine winkeltjes of 7-Elevens (die 24h open zijn).

MOEIZAME COMMUNICATIE - WOENSDAG
Nog zo'n geval van moeizame communicatie was in de Scenic Railway naar Shihfen en terug. De 3 conducteurs wilden weten "which countly". "The Netherlands". Verwarde blikken en veel gekwek in t Chinees. Dus ik probeerde t opnieuw: "Holland". Geen reactie. "Dutch, windmills, wooden shoes, tulips, cheese?" Ik liet de Nederlandse vlag zien die al sinds ik vertrok aan mn backpack hangt (Thnx Jantien en Norbert ;-)). Maar t kwartje viel nog steeds niet. Toen liet ik de sleutelhanger van 2 gele klompjes zien (Thnx Vera), en toen klaarden hun blikken op onder luid gekwek en was t: ooh, ohohhhh. Ik moet zeggen, t was erg lachwekkend :-)

VRIJDAGMIDDAG - WATERVALLEN, HOTSPRING
Na Dasi reisde ik verder naar Jiousen om naar de watervallen daar en de hotspring (warm/heet bronwater) te gaan. Eindelijk een keer met daglicht in de trein, aangezien ik van Taipei naar Keelung en van Shihfen naar Dasi 's avonds laat en dus in t donker gereisd had. Dus ik kon eindelijk een keer naar buiten kijken. Ik zag voor de eerste keer rijstvelden, waarmee t romantische beeld van traditioneel en simpel plattelandsleven dat ik had ook gelijk weg was. Het zijn gewoon net akkers en ze liggen ook gewoon tussen stenen en bottonen huizen en midden in moderne dorpen. De watervallen waren echt prachtig, maar lagen 4km uit de stad de bergen in. Dus ik had een taxi erheen genomen en ben terug gaan lopen. Maar de hotspring wordt afgetapt naar hotels en de enige manier om er een bad in te nemen is in een zwembadachtige omgeving.. beetje jammer..

ZO BEHULPZAAM!! - KEELUNG
De mensen zijn hier zo vriendelijk en ongelofelijk behulpzaam! Toen ik in Keelung op zoek was naar Hesing Island Park, zat ik totaal aan de verkeerde kant bij een strict bewaakt terrein. 1 van de bewakers vroeg waar ik naartoe dacht te gaan. Ik wees t aan op de kaart, een andere bewaker kwam erbij en de persoon op een scooter met wie hij stond te praten. Toen wees hij naar zn scooter en naar de kaart om aan te duiden dat ie mij wel ff zou brengen achterop de scooter.. Nou, ik moet zeggen, zelf had ik t niet kunnen vinden en t was best ver lopen geweest als ik t aanbod afgeslagen had.

ZO BEHULPZAAM!! - LUODONG - VRIJDAG AVOND
Nog zo'n moment was toen ik gister in de namiddag dacht 'ff' een goedkoop hotel te vinden in Luodong. In Luodong omdat in mn Rough Guide stond dat t een goede plek was om te overnachten omdat er goede Nightmarkets (met goed en goedkoop eten) zijn, een internetcafe en een pub met livemuziek op vrijdag. Ik kwam aan op t station (met een overvolle lokale trein) en werd buiten gelijk door 3 taxichauffeurs omringd. Degene die t best Engels sprak zou mij wel even naar mn hotel brengen. Ik vroeg of ie een goedkope wist. "Cheap? Cheap? Not expesive? Not much money?" en ik wijs in mn Rough Guide language section het woord "Hotel" en het zinnetje "It's too expensive" aan. Hij zei jaja 120 dollar (~2,5euro). Ik vraag nog of dat voor t hotel of motel is en niet voor de rit, maar uiteindelijk betaalde ik toch 120 voor de taxi en bracht ie me naar een hotel waar de goedkoopste kamer bijna NT$2800 koste voor 1 persoon voor 1 nacht. Mijn reactie was "Wow, das een beetje buiten mn budget" [van NT$1000 per dag]. Het meisje achter de balie belde nog heel lief andere hotels om prijzen te checken, maar t laagste van 1400 was me toch iets te veel. Dus ik besloot terug te gaan naar t station en dan maar in 1x door te gaan naar Hualien (en daarmee t dorpje dat ik nog wilde zien daartussen maar over te slaan) en vroeg hoe ver t was terug naar t station. Ik wilde nl niet nog eens 120 betalen voor een taxi, dus ik verzuchte dat ik die 25 minuten wel zou lopen (met mn backpack). Toen vond de manager, die t hele gesprek gevolgd had, het tijd om mij met zijn eigen auto terug te brengen naar t station en me nog een plezierige reis te wensen. Nou dan sta je toch met je mond vol tanden, of niet?!?
En dat zijn nog maar 2 van vele momenten....

VRIJDAGNACHT, ZATERDAG & ZONDAG - HUALIEN
Ik was niet meer van plan in t donker te reizen. Maar doordat accomodatie gewoonweg veel te duur was in Luodong, pakte ik noodgedwongen toch weer in t donker de trein. Om door te reizen naar Hualien, een van de grote steden aan de oostkust. Mn hostel, weer gevonden via mn Rough Guide, had ik geboekt via de telefoon in t hotel dat veel te duur voor me was.. Vandaag is een rustdag, ff bijkomen van zo snel reizen en zo veel ervaringen in zo'n korte tijd, internet, mn was doen en weer ff vooruit lezen in mn Rough Guide. Ik leef echt volgens die gids, omdat t de enige Engelse informatie is die ik heb. Morgen weer een stukje terug naar t Noorden om op een dagtocht toch nog Taroko Gorge National Park te zien.

REISSTIJL
En dan zie ik daarna wel weer hoe snel en via waar ik weer naar t zuiden reis. Ik heb alleen een algemeen reisplan, maar totaal geen vaststaand schema. Deze manier van reizen is toch echt wel de manier waarop ik t het leukst vind. Zo zit je 1,5 dag in een klein kustdorpje, zo zit je nog geen 1,5u in een stad waar je van plan was te blijven voor de nacht en zo ben je gemakkelijk nog tot 9 of 10 uur 's avonds aan t treinen om bij een goedkope slaapplaats te komen. Je kan inspelen op onverwachte dingen, komt op plaatsen waar je nooit verwacht had te komen en het houd de spanning er een beetje in. Hoewel ik dat hier eigenlijk niet nodig heb.. Het taalprobleem en de communicatie is al een challenge op zich.

ZOMAAR WAT WAARNEMINGEN
Verder heb ik nog wat algemene waarnemingen en eigenaardigheden voor jullie:
# Het vuilnis wordt hier opgehaald terwijl de vuilniswagen een luid (voor mijn oren steeds irritanter wordend) melodietje afspeeld. Tot nu toe heb ik 2 versies gehoord. De ene kan ik niet plaatsen, de ander is Fur Elise ^o) De bedoeling is om de aandacht te trekken, aangezien ze hier geen grijze of groene bak hebben.. maar t naar buiten brengen zodra de vuilniswagen langs komt (meestal 's avonds).
# (Bijna) Iedereen draag hier lange broeken en t-shirts of truien met lange mouwen. Zo koud is t hier echt toch niet... Cultuurverschil?
# Een deel van de mensen draagt mondkapjes. Ik heb geen idee of ze dat altijd al deden, of dat t een overblijfsel is van SARS..
# De lente is hier al in volle gang.. Aangename temperatuur (niet te heet, niet te koud), alles is groen, overal bloemetjes langs de weg en in de parken, en vlinders overal... Taiwan ligt duidelijk zuidelijker dan Nederland. Ik weet niet of jullie nog steeds sneeuw hebben (het nederlandse weer kennende ws niet meer?), maar ik durf te wedden dat jullie nog geen overvloed aan vlinders hebben..
# Ik zit hier in een "internetcafe" met de knallende achtergrondgeluiden van zo'n 20 verschillende computergames, omdat t fenomeen internetcafe hier blijkbaar een andere betekenis heeft dan in Australie. Hier is t meer een game-room.
# Taiwan is erg veilig, iedereen lijkt elkaar hier te vertrouwen, ik heb totaal geen reden om achterdochtig te zijn of achterliggende redenen te zoeken als mensen erg behulpzaam zijn. Ik laat dan ook sinds 3 dagen met een gerust hart mn backpack achter bij t kantoortje/loket bij t station als ik voor een paar uur dat/die betreffende dorp/stad in wil. Soms voor niets, soms vragen ze er een paar dollar voor. Maar dat is dan zo weinig.

GELDZAKEN
Het is hier allemaal zo goedkoop. Eten voor NT$25-60 (~0,50-1,50 euro), hostel $300-500 (~7-10), treinpas voor 20 dagen $1706 (~36), Mn budget van $1000 (~20) per dag ben ik dan ook nog niet overheen gegaan. Daar moet je bij bedenken dat ik 3 nachten in een "single room" en 1 nacht in een (goedkoop) hotel geslapen heb, 1,5 dag prive-surfles gehad heb, en gister 2x de taxi genomen heb omdat lopen te ver (4km!) of met backpack te zwaar was (in Luodong). Daarentegen zat ik gister van Luodong naar Hualien wel op de grond in de trein omdat ik een trein genomen had waarvoor ik met mijn ticket bij had moeten betalen. De meeste conducteurs kennen echter mijn soort ticket niet omdat t vrij nieuw is en waarschijnlijk bijna niemand er gebruik van maakt, dus ik had niet bijbetaald. Ik wilde echter geen aandacht trekken door met mn backpack een plaatsje te zoeken in deze snelle en vrij volle trein, waar iedereen een vaste plaats toegewezen krijgt. Dus ik koos voor de makkelijke optie: de grond voor de deur.

WIE BEZICHTIGD WIE?
Je ziet hier trouwens totaal geen Europese/Westerse toeristen, iedereen hier is Aziatisch. Aangezien ik t verschil niet zie tussen Taiwanese, Japanners, Chinezen, mensen uit Hong Kong of uit Singapore, heb ik t gevoel dat ik letterlijk de enige toerist ben hier. Dat zal wel meevallen want ik ben in hostels en in de Scenic Railway al meerdere nationaliteiten tegen gekomen, maar ik voel me wel veel meer toerist dan dat ik me in Australie toerist voelde. Dat gevoel wordt al helemaal versterkt doordat bijna iedereen naar me kijkt, glimlacht, gedag zegt, zwaait of wijst. Degene die een beetje Engels kunnen, proberen een praatje aan te knopen, waarbij ze meestal uiteindelijk toch stil vallen als ze merken dat ik echt geen woord Chinees spreek. Nouja, niao hao = Hallo, hoe gaat t?, xiexie = dankjewel, yi = 1, er = 2, san = 3, hua = bloem, laugu = arend, su = boom, mau = kat. Maargoed, daar heb je niet zo heel veel aan. En bovendien is de uitspraak helemaal niet zo simpel als dat ie lijkt.

LAST BUT NOT LEAST,
zat ik in Dasi terwijl ik mn tas weer in aan t pakken was eens de diepere mening van t Backpacken te overdenken. Dat is heel letterlijk. Je bent namelijk inderdaad telkens weer bezig om je bag te packen...
Met die diepzinnige (of oppervlakkige?) opmerking wil ik dit verslag afsluiten.

Nog 2 weekjes en dan is t zover. Dan kan ik (eindelijk) naar huis.
Australie was fantastisch. Taiwan is heel erg mooi, anders en interessant.
Maar ik kijk heel erg uit om naar huis te gaan.
Liefs en dikke knuffel, Sanne

ps... Als je op de landkaart kijkt zie je Chi-lung staan, ipv Keelung.. De Westerse spelling van Chinese woorden verschilt nog al eens..